1. Hiob na to odpowiedział i rzekł:

2. I dziś ma skarga jest gorzka, bo ręką swą ból mi zadaje.

3. Obym ja wiedział, gdzie można Go znaleźć, jak dotrzeć do Jego stolicy?

4. Wszcząłbym przed Nim swą sprawę i pełne dowodów miał usta.

5. Gdybym znał słowa obrony, wiedział, co On mi odpowie...

6. Czy natrze na mnie gwałtownie? Raczej zwróci na mnie uwagę.

7. Z Nim się prawuję niewinny. Mój sędzia wypuści mnie wolno.

8. Pójdę na wschód: tam Go nie ma; na zachód - nie mogę Go dostrzec.

9. Na lewo sieje zniszczenie - nie widzę, na prawo się kryje - nie dojrzę.

10. Lecz On zna drogę, którą kroczę, z prób wyjdę czysty jak złoto.

11. Moja noga kroczy w ślad za Nim, nie zbaczam, idę Jego ścieżką;

12. nie gardzę nakazem warg Jego i w sercu słowa ust Jego chowam.

13. Lecz On doświadcza, kto zmieni? On postanowił, wykonał.

14. Plany wykonać potrafi. Wiele ich tai w swym sercu.

15. Więc drżę przed Jego obliczem, ze strachem o Nim rozmyślam,

16. Bóg grozą przenika me serce, Wszechmocny napełnia mnie lękiem.

17. Bodajbym w mroku zaginął, ciemności miał przed oczami!





“O Senhor sempre orienta e chama; mas não se quer segui-lo e responder-lhe, pois só se vê os próprios interesses. Às vezes, pelo fato de se ouvir sempre a Sua voz, ninguém mais se apercebe dela; mas o Senhor ilumina e chama. São os homens que se colocam na posição de não conseguir mais escutar.” São Padre Pio de Pietrelcina